Σταύρε γιατί;;;;;;...

Εκεί στο τέλος Αυγούστου 1909 αν θυμάμαι καλά και με τη βοήθεια της κυρίας Παλτού δημιουργήσα το μπλοκάκι μου στον Παθούλη!!!!!!!!
Ήταν μια όμορφη γειτονιά.
Στην αρχή όλοι ήταν συγκρατημένοι μαζί μου, αλλά δεν με ξέρανε ούτε εγώ εκείνους, ήμουν κι εγώ κάπως συγκρατημένη αν κι ο χαρακτήρας μου δεν είναι, είμαι χύμα!!!!!

Εκεί γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, το μπλογκάκι μου ήταν και είναι το δεύτερο σπίτι μου και οι άνθρωποι η δεύτερη οικογένεια μου

Το πρώτο βήμα το έκανε ο ταξιδιώτης που ελπίζω να είναι κάπου εδώ τριγύρω.
Δεύτερος ήταν ο Σταύρος ή Νταλαροπάριος όπως τον βάφτισα μετά όταν γνωριστήκαμε καλύτερα.
Στο μπλογκ του έμπαινα, άφηνα την καλημέρα μου κι έβγαινα για τον απλό λόγο ότι έγραφε πολλά και αδιανόητα για το δικό μου μυαλό.
Μετά συναντηθήκαμε στο φβ.
Εκεί κι αν με πείραζε, σε σημείο να διαγράφω τα σχόλια του γιατί νευρίαζα να λέω π.χ. καλά Χριστούγεννα και να απαντάει καλό δεκαπεντάυγουστο κι ενώ του είχα πεί ότι με πειράζει.
Είχε ένα ιδιαίτερο χιούμορ που μέρικες φορές με νευρίαζε κι άλλες μ' έκανε να γελάω.
Όπως κάθε πρωί μπήκα και χθες στο φβ για τις καλημέρες.
Είδα κάποια σχόλια για καλό ταξίδι κ.λ.π.
Δε μπόρεσα να καταλάβω ή δεν ήθελα να καταλάβω τι συνέβαινε.
Ρώτησα την Βιργινία και μου επιβεβαίωσε αυτό που φοβόμουν, ο Νταλαροπάριος δεν ήταν πια ανάμεσα μας, πήγε στη Γεωργία του.
Πριν ένα χρόνο έχασα ακόμη ένα διαδίκτυκο φίλο.
Ας είναι καλά εκεί 
 ψηλά να μας βλέπει ο  Σταύρος και να μας πειράζει με τον δικό του τρόπο. 
Θα είναι πάντα στη καρδιά μου. 

Καλες Γιορτές...

Έφτασαν οι γιορτές, η Ελίνα είναι πολύ χαρούμενη που θα πάει στην  Πατρίδα της, στους δικούς της ανθρώπους,  ο άντρας της μετράει τις μέρες κι εκείνη τον μαλώνει γιατί δεν το θεωρεί καλό, από άλλη φορά. Και μάλλον δεν έχει άδικό, όχι ότι είναι προληπτική, κάθε άλλο αλλά είχε ένα ατυχηματάκι πριν λίγες μέρες με το χέρι της.
Την Παρασκευή πρώτα Ο Θεός φεύγουν για την Πατρίδα τι χαρά!!!!!!
Χθες πήγανε, μάλλον προχθές πήγανε στο Παρίσι να πάρουν δώρα.
Όχι ότι στη Λυών δεν έχει ωραία πράγματα αλλά η Ελίνα ήθελε να πάνε και στη γιουροντίσνευ αφού είναι ένα μεγάλο παιδί κι ο άντρας της δεν της χαλάει χατίρι.
Τα δώρα έτοιμα, τα ρούχα που θα πάρουν μαζί μισοέτοιμα, ο πεπίτο την προβλατίζει, δεν θέλει να τον βάλουν στις αποσκευές, είναι ευαίσθητος αλλά και τσαμπουκάς!!!!!!!!

Λέτε να μοιάζει στην Ελίνα;;;;;; Χαχαχαχαχαχα :)
Αυτές οι γιορτινές μέρες άλλοτε ήταν για την Ελίνα μέρες μελαγχολίας, δεν τις ήθελε καθόλου. Τώρα είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη!!!!!!!!!!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΈΣ!!!!!!!!! 

Πικρόγλυκες αναμνήσεις...

Πάνε 3 χρόνια που έφυγες κι έχασα τον κόσμο από τα πόδια μου, ένα κομμάτι από την καρδιά μου την πήρες μαζί σου κι όποιος λέει ότι ο χρόνος γιατρέυει τις πληγές δεν ξέρει πώς πονάνε.
Κι εγώ πονάω πολύ.
Αλλάξανε πολλά από τότε που έφυγες άλλα άσχημα, άλλα όμορφα κι αν με βλέπεις από εκεί ψηλά που είσαι θα βλέπεις πόσο ευτυχισμένη είμαι και πόσο όμορφα περνάω.
Τα δύσκολα όμως περάσανε, η λιόστρα σου είναι καλά, ευτυχισμένη.
Ένα λουλούδι ήθελα να σου αφήσω και να θυμηθούμε τι γινόταν κάθε χρόνο στη γιορτή σου.
Ερχόταν όλο το σόι, τους ήθελες όλους κοντά σου, να μαγειρεύεις μαζί με τη μητέρα μου, η μητέρα γκρίνιαζε γιατί κουραζότανε και γινόταν χαμός.
Κι άρχιζε το γλέντι να σου παίρνουμε το μπουκάλι με το ούζο κρυφά από κοντά σου και να γκρινιάζεις.
Ωραία χρόνια, πικρόγλυκες αναμνήσεις.