Αναρωτιέται η Άννα αν τη φίλησε κάποιος από την οικογένεια της αφού όλοι στην οικογένεια δεν τα πάνε καλά με τα φιλιά. Η γιαγιά το μετέδωσε στις κόρες της, οι κόρες στις εγγονές και πάει λέγοντας. Ο μπαμπάς της όμως διέφερε, η Άννα είχε εισπράξει όχι και λίγα φιλιά από τον μπαμπά της. Δεν ήταν όμως αυτό που ήθελε γιατί το είχε δεδομένο. Εκείνο που θυμάται η Άννα με νοσταλγία ήταν ένα από τη μητέρα της.
Η Άννα είχε πάει διακοπές πρώτη φορά χωρίς τους γονείς της. Τους κακοφάνηκε που έλειπε η Άννα από το σπίτι, ένα απόγευμα που πήγε η αδερφή της να τους δει τους βρήκε να κλαίνε, ο μπαμπάς της όταν περνούσε από το δωμάτιο της Άννας γύριζε το κεφάλι του από την άλλη. Οι μέρες τελείωσαν, η Άννα γύρισε στο σπίτι, βρήκε το φαγητό που της άρεσε, έκανε μπάνιο και ξάπλωσε. Όταν πήγε η μητέρα της να την σκεπάσει σκύβει και της δίνει ένα φιλί στο μάγουλο!!!!!!!! Της φάνηκε περίεργο, η μητέρα της τη φίλησε!!!!!!!!!! Αχ πόσο της άρεσε και πόσο όμορφα που κοιμήθηκε στο ζεστό της κρεββάτι, στη ζεστασιά του σπιτιού της, κοντά στους γονείς της που λάτρευε!!!!!!!! Η Άννα δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτό το τρυφερό φιλί!!!!!!!!!
Η βροχή χτυπούσε στο τζάμι, η Έφη καθισμένη στη πολυθρόνα μ' ένα βιβλίο αγκαλιά την κοιτούσε. Ήθελε να βγεί έξω στη βροχή να γίνει μούσκεμα όπως τότε........ Κλείνει τα μάτια και θυμάται!!!!!!!!!!!
Η Έφη κάθε χρόνο τέλος Σεπτέμβρη πήγαινε διακοπές, ωωω τι χαρούμενη που ήταν!!!!!!!!
Πήγαινε πρώτα στην Αθήνα να δεί τους φίλους της, ειδικά τον αγαπημένο της Γιάννη, πόσες ωραίες αναμνήσεις είχε με τον Γιάννη!!!!!!!!!!
Μία χρονιά πήγε πρώτα στην αγαπημένη της Καβάλα, είχε κι εκεί φίλους, πολύ καλούς φίλους.
Οι μέρες στην Καβάλα κύλισαν σαν νεράκι, όλα τα ωραία τελειώνουν τόσο μα τόσο γρήγορα.
Έτσι η Έφη πήρε το πούλμαν για την Αθήνα μετά Πειραιά και στο πλοίο για το νησί της, το σπίτι της, το δωματιάκι της.
Η ώρα περνούσε, το πούλμαν αργούσε και η Έφη θα έχανε το πλοίο. Κι όπως το σκεφτόταν χτύπησε το κινητό της.
Έλα Έφη, που είσαι;;;;;;;;
Στο πούλμαν Γιάννη μου, κατεβαίνω Αθήνα.
Θα μείνεις καθόλου;;;;;;;
Δεν ξέρω Γιάννη μου, αν προλάβω το πλοίο θα φύγω, αν όχι αναγκαστικά θα μείνω.
Να μην προλάβεις το πλοίο για να σε δούμε λίγο και γέλασε.
Η Έφη γέλασε κι εκείνη.
Το πούλμαν έφτασε στην Αθήνα αλλά το πλοίο είχε φύγει. Έτσι η Έφη πήγε στο ξενοδοχείο να κλείσει δωμάτιο κι εκεί είδε έκπληκτη να την περιμένουν ο Γιάννης με την κοπέλα του.
Έφη πάμε σινεμά;;;;;;;;
Η Έφη αν και κουρασμένη από το πολύωρο ταξίδι με το πούλμαν δέχθηκε να πάει σινεμά με τον Γιάννη και την κοπέλα του, δεν ήθελε να τους κακοκαρδίσει.
Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο κατάλαβε μια ψιχάλα στο πρόσωπο της, νόμιζε ότι της φάνηκε και δεν είπε τίποτα.
Σε λίγο κι άλλη ψιχάλα, κι άλλη, κι άλλη.
Γιάννη ψιχαλίζει, θα βρέξει, γυρνάμε πίσω στο ξενοδοχείο;;;;;
Δεν θα βρέξει Έφη, άλλωστε δεν είναι μακρυά ο κινηματογράφος. Και μόλις πέρασαν στο απέναντι πεζοδρόμιο έπιασε μία βροχή!!!!!!!!!!!
Αχ, Γιάννη δεν με ακούς.
Θα σταματήσει τώρα Έφη.Πήρανε ομπρέλες από έναν πλανόδιο, μπήκανε κάτω από τέντα ενός καταστήματος και περιμένανε να σταματήσει η βροχή.
Η βροχή όμως αντί να σταματήσει όλο και δυνάμωνε, δυνάμωνε, αρχίσαν και τα αστραπόβροντα που η Έφη φοβόταν.
Μπήκανε σε μία στοά να μην βρέχονται, η Έφη προσπαθούσε να τηλεφωνήσει στους γονείς της στο ξενοδοχείο να μην ανησυχούν, δεν ακούγανε το κινητό όμως.
Μετά από δύο ώρες περίπου σταμάτησε κάπως η βροχή και γυρίσανε στο ξενοδοχείο.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που η Έφη συνάντησε τον καλό της φίλο, τον Γιάννη της.
Άνοιξε τα μάτια της κι αφού σκούπισε ένα δάκρυ και βγήκε στη βροχή να ξαναζήσει την γλυκόπικρη ανάμνηση!!!!!!!!
Αυτή η ιστοριούλα είναι πέρα για πέρα αληθινή!!!!!!!!
Πόσο μου λείπει ο Γιάννης ειδικά τώρα ήθελα να ήταν εδώ να μοιραστώ μαζί του τη χαρά μου αλλά ας είναι καλά όμως εκεί ψηλά και ίσως με βλέπει και χαίρεται!!!!!!
Η άνοιξη είναι μία τρελή εποχή!!!!!!! Εκεί που έχει λιακάδα, εκεί μας βγάζει ήλιο και μετά βρέχει, ωραία πράγματα μετά από έναν άσχημο χειμώνα!!!!!!! Προσωπικά είναι η καλύτερη εποχή χωρίς τη ζέστη του καλοκαιριού, χωρίς το κρύο του χειμώνα, χωρίς τη μελαγχολία του φθινοπώρου!!!!!!!!
Βλέπω δύο χελιδονοφωλιές στο διπλανό σπίτι, χρόνια είναι εκεί περιμένουν τους κατόχους τους ή τους νέους κατοίκους τους . Κάθε χρόνο έρχονται κι όταν βλέπω τα μικρά χελιδονάκια πόσο όμορφα είναι!!!!!!!
Την άνοιξη ανθίζουν τα λουλούδια που τόσο μου αρέσουν!!!!!!! Βέβαια πρέπει να τα περιποιηθείς. Να βγάλεις τα ξερά φύλλα, να τα κλαδέψεις, να τους ρίξεις λίπασμα για να ανθίσουν και να καρποφορρήσουν η να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα...................
Ωχ, κατά λάθος αυτή είναι η βεράντα μας χιχιχιχι!!!!!!! Η άνοιξη είναι γενικά η εποχή των αλλαγών ειδικά αυτή η άνοιξη μου φυλάει ευχάριστες αλλαγές που θα σημαδέψουν ευχάριστα την ζωή μου και η αρχή έγινε. Προχωράω σιγά σιγά και σταθερά γιατί είναι κάπως δύσκολα, εντάξει, θα τα καταφέρουμε!!!!!!!!!!!
Αυτή είναι η δική μου άνοιξη που περιμένω!!!!!!!! Μία άνοιξη διαφορετική από τις άλλες και ομορφότερη...
Η Έφη περπατούσε σκεφτική στην Τσιμισκή με τις νιφάδες του χιονιού να πέφτουν στα μαύρα της μαλλιά. Έπρεπε να σκεφτεί καλά την απάντηση που θα έδινε στον Άγγελο. Το προηγούμενο βράδυ ένας φίλος, της αποκάλυψε και της πρότεινε κάτι που στη θέση της πολλές γυναίκες θα ζήλευαν. Κι όμως η Έφη ήταν προβληματισμένη. Τον Άγγελο τον γνώριζε πολλά χρόνια, γνωρίστηκαν μέσω αλληλογραφίας που τόσο άρεσε στην Έφη. Ήταν ευχάριστος τύπος και αυτό άρεσε στην Έφη που δεν άργησε να τον συμπαθήσει λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους που αλληλογραφούσε. Ένα καλοκαίρι που η Έφη πήγε διακοπές στο μέρος που ήταν ο Άγγελος γνωρίστηκαν κι από κοντά, το επόμενο καλοκαίρι πήγε εκείνος στο μέρος της Έφης, γίνανε κολλητοί. Ο Άγγελος στα γράμματα, στα τηλεφωνήματα και στα μηνύματα που αντάλλαζε με την Έφη, της εμπιστευόταν τα πάντα όπως κι εκείνη. Εκτός από ένα. Σε κάποιο γράμμα του της αποκάλυψε ότι βρήκε την γυναίκα της ζωής του και της έστειλε και φωτογραφία. Της Έφης δεν της άρεσε, κι όταν τη γνώρισε δεν της άρεσε περισσότερο. Πολύ ψηλομύτα και προκλητική. Δεν είπε τίποτα στον Άγγελο όταν την ρώτησε τι γνώμη σχημάτισε για την μέλλουσα σύζυγο του αν και ήθελε, πνιγόταν να του φωνάξει ότι δεν της άρεσε. Πόσο μετάνιωσε αργότερα. Ο Άγγελος παντρεύτηκε, την επικοινωνία με την Έφη όμως δεν την διέκοψε όπως άλλοι Για κάποιο λόγο ο γάμος του Άγγελου διαλύθηκε και η Έφη ανέλαβε ως συνήθως χρέη παρηγορήτριας αν κι εκείνο τον καιρό αντιμετώπιζε κι εκείνη ένα σοβαρό πρόβλημα. Πέρασε καιρός, ο Άγγελος ξεπέρασε το χωρισμό του, η Έφη προσπαθούσε μόνη να ξεπεράσει το πρόβλημα της που μόνο σε μία φίλη της εμπιστεύθηκε. Εκείνη της πρότεινε να πάει στη Θεσσαλονίκη να περάσουν τις γιορτές.
Πράγμα δύσκολο για την Έφη αλλά ότι δεν θέλουμε δεν γίνεται. Η Έφη καταφερε και πήγε στη Θεσσαλονίκη στην αγαπημένη της φίλη.
Ανήμερα Χριστουγέννων αντάλλαξαν δώρα, το δώρο της Έφης από τον Άγγελο συνοδεύοταν από μία καρτούλα που όταν την διάβασε η Έφη είδε κάτι αστεράκια, μα κάτι αστεράκια!!!!!!!!!!!!!!!
Έφη δεν θα σου πω ευχαριστώ, θα σου πω ότι Σ' ΑΓΑΠΑΩ και δεν με ενδιαφέρει το πως είσαι, όχι δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου. Αυτα έγραφε η καρτούλα.
Η Έφη ήταν αρνητική όχι επειδή δεν της άρεσε ο Άγγελος, το αντίθετο. Φοβόταν όμως μη πληγωθεί, δεν ήταν εκείνη για τέτοια. Πόσες φορές το είχε ακούσει αυτό αλήθεια;;;;;;;
Ο Άγγελος όμως επέμενε όσπου η Έφη, το απόρθητο κάστρο έπεσε γιατί είχε τόση ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Ήρθε η αγαπημένη εποχή της Έφης, το καλοκαίρι το οποίο πέρασε σχεδόν με τον Άγγελο, τον δικό της Άγγελο που με την πρώτη ευκαιρία πηγαίνει να την δει έστω για ένα Σαββατοκύριακο!!!!!!!!!
Δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτό, δεν ξέρει πως θα είναι η επόμενη μέρα, όσο κι αν κρατήσει όμως θέλει να το ζήσει με όλο της το είναι!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτή η ιστοριούλα γράφτηκε πριν 4 χρόνια περίπου, τώρα η Έφη με τον Άγγελο της, τον δικό της Άγγελο σε λίγό καιρό θα είναι μαζί, θα ζουν μαζί και δεν φοβάται μήπως πληγωθεί. Ο Άγγελος της πέρασε από διάφορα τεστ και πέρασε με ΆΡΙΣΤΑ...
