Κυριακή 17 Μαΐου 2020

Η γνωριμία μας...




Η Μαρία .Γ. μου ζήτησε να γράψω την ιστορία μας, τη δική μου και του Βαγγέλη δε κατάλαβα όμως μάλλον θα θέλει την ιστορία της γνωριμίας μας.
Χμ, κρατάει χρόνια αυτή η γνωριμία, γύρω στα 26 χρόνια!!!!!! Αντέχει τη γκρίνια χαχαχαχαχα!!!!!!
Αν και την έχω γράψει δε πειράζει να την γράψω ξανά!!!!!
Η αφεντιά μου ήταν και είναι πολύ κοινωνικός χαρακτήρας από πολύ μικρή.
 Μου άρεσε να γνωρίζω νέους ανθρώπους και φίλους-φίλες.
Μου άρεσε όμως και η αλληλογραφία!!!!!!!
Έτσι συνδύασ
Ρυθμίσεις αναρτήσεων α φιλία μέσω αλληλογραφίας και το πείραμα πέτυχε γιατί απόκτησα καλούς φίλους-φίλες που μέχρι τώρα έχουμε επαφή.
Υπήρξαν και κάποιοι που και στο άκουσμα ότι ήμουν σε καροτσάκι την κάνανε με ελαφριά, κι εγώ ήθελα μόνο τη φιλία τους, ήμουν ξεκάθαρη από την αρχή, ευτυχώς ήταν λίγοι.
Ήρθε κι ένα γράμμα από κάποιον Βαγγέλη, τι μπανάλ όνομα χαχαχαχα!!!!!!
Του απάντησα στο γράμμα του γιατί μου έβγαζε κάτι σαν θετική αύρα.
Σε πολύ λίγο διάστημα γίναμε κολλητοί!!!!!
Μου έγραφε τα δικά του, τα προβλήματα του, τα σχέδια του, τις κατακτήσεις του, ζητούσε τη γνώμη μου σε πολλά κι εγώ το ίδιο μόνο που εγώ τον έπαιρνα τηλέφωνο.
Κάποτε γνωριστήκαμε, ήρθε στο νησί μου διακοπές και ήρθε και στο σπίτι μου.
Όταν πήγαινα Αθήνα και δε μπορούσε ο Γιάννης (άλλος πολύ καλός φίλος που τον έχασα νωρίς κι εκείνος από αλληλογραφία) να βγούμε, ο Βαγγέλης ήταν πάντα έτοιμος.
Η επικοινωνία μας συνεχίστηκε και μετά τον γάμο του σε αντίθεση με άλλους που διέκοπταν κάθε επαφή.
Ο Βαγγέλης δεν διέκοψε.
Ο γάμος του για κάποιο λόγο δεν κράτησε, προσπάθησα να τους φέρω πιο κοντά αλλά μάταια, η κοπέλα είχε κάνει τις επιλογές της.
Ο Βαγγέλης έλεγε θα αυτοκτονήσει, εγώ με την βοήθεια μιας κολλητής κι αργότερα κουμπάρας μου προσπαθούσα να ξεφύγω από την κατάθλιψη.
Ήταν άρρωστος ο μπαμπάς μου και διάφορα άλλα προβλήματα με είχαν λυγίσει.
Ξέχασα τα δικά μου προβλήματα και παρηγορούσα τον Βαγγέλη!!!!! Εδώ μου έκανε καλό.
Όταν πήγα να βαφτίσω το μωρό της κολλητής μου, θα το βαφτίζαμε μαζί με τον Βαγγέλη, ήξερε την κουμπάρα και κολλητή μου ο Βαγγέλης.
Τότε μου μίλησε ο Βαγγέλης ότι δε με βλέπει σαν φίλη αλλά σαν το κορίτσι του.
Όχι ότι δε μ' άρεσε αλλά  του άξιζε μια καλύτερη τύχη.
Επέμενε όμως κι έτσι το κάστρο Ελίνα έπεσε, η σχέση μας κρατήθηκε 5 χρόνια μυστική από δική μου επιλογή, όποτε μπορούσε ερχόταν να με δεί αλλά άρχισε να γκρινιάζει κι έτσι αποφασίσαμε να μιλήσουμε στη μητέρα μου, οι υπόλοιποι δε με ενδιέφεραν.
Εντάξει, η μητέρα μου το είχε καταλάβει γιατί όταν έρχετε κάποιος κάθε λίγο όσο χαζοπούλι κι αν είναι και η μητέρα μου δεν είναι καθόλου, θα υποψιαστείς κάτι.
Βέβαια 1-2 φορές με είχε ρωτήσει αλλά εγώ αρνήθηκα, βλακεία μου όμως φοβόμουνα.
Όταν της μιλήσαμε δεν πέταξε από τη χαρά της, ήταν πολύ επιφυλακτική μέχρι που την πείσαμε ότι θα είμαι καλά.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε, απαράβατος και μοναδικός όρος της μητέρας μου να  παντρευτούμε, άλλο που δεν θέλαμε!!!!!!
Από ένα γράμμα ήρθε μια ευτυχία!!!! 

Η γνωριμία μας...

Η Μαρία .Γ. μου ζήτησε να γράψω την ιστορία μας, τη δική μου και του Βαγγέλη δε κατάλαβα όμως μάλλον θα θέλει την ιστορία της γνωριμίας ...